Condition:

Used

Weight:

25.00 KGS

Minimum Purchase:

1 unit

Maximum Purchase:

1 unit

Shipping:

Calculated at Checkout

Excellent with original packaging.

One owner from new, ony 6 months old.

RP £18000

 To anyone who takes the time to listen, and I mean really listen, it was and is abundantly clear (certainly to me and the other reviewers I mentioned) that what we have here are solid state electronics that seamlessly amalgamate everything solid state devotees admire about that breed (the absence of tube hiss, marmoreal bass response, sky-high upper octave extension, superb neutrality, and transient speed), with many of the virtues we routinely associate with the best tubed gear (air, liquidity, tonal richness, superior musical flow, and that subtle halo of ambient warmth and naturalness that makes listening to the best of that breed so damn much fun).

The Audionet electronics argue with resounding authority that these sonic metrics are neither wholly exclusive to either type of amplifier, nor beyond successful amalgamation by skilled designers.   

The release of the new Scientist Series electronics, of which the WATT integrated amp, the object of this preview/review, is part, promises to recalibrate the high end über amp pecking order even further. Our own Greg Weaver has repeatedly shared with me his utter inability to accurately capture in words the tectonic sonic advances that Audionet's new Stern linestage and Heisenberg Monoblock amps have delivered in his system.

In many ways, I find myself in the same boat when it comes to describing what I am hearing, and just as importantly, not hearing, with the WATT. But assess and judge I shall, at least to the best of my limited abilities.      

Fifty-One Pounds of Sonic Kick-Ass

Yup! The WATT weighs a hefty 51 pounds and appears to be hewn from a solid block of aircraft-grade aluminum (or "aluminium" if you prefer). The only visible screws I could find are those that affix the rear panel to the amp's internal structural elements.

Audionet WATT Integrated Amplifier

Build quality is exceptional and commensurate with the stiff tariff. The gorgeously sculpted and impressively thick face plate feels silky-smooth yet reassuringly beefy and substantial to the touch. Audionet has clearly designed the WATT with a keen eye toward reducing chassis and internal component vibrations.

A single large round knob on the front panel, this situated below an informative display window, controls volume settings. The display panel highlights the chosen volume level, the chosen source, and to name the latter if one desires. The only other controls, including the input selector and power up/standby switch, are soft-touch buttons that adorn the WATT's lower right-hand corner (when the listener faces the unit). A chunky aluminum remote adjusts volume, selects inputs, and moves the unit in and out of standby mode. Minimalist and sleek, it works like a charm. 

Four source inputs offer sensible, but hardly state-of-the-art, connectivity options. Users can opt for an internal phono stage that will cannibalize input 4. Gain and cartridge loading options are accessed using the front control buttons. Input 1 accepts balanced connectors, with inputs 2 and 3 dedicated to single-ended sources. The review sample came with the optional phono module installed.

Audionet WATT Integrated Amplifier

Speaker connectors utilize superior Furutech rhodium terminals. The speaker terminals are extremely well-built and spaced apart sufficiently widely to permit the use of fat cables with beefy terminations. The RCA inputs had some give to them, suggesting that they perhaps float sympathetically with the amp circuit boards to dissipate vibration-born flexing. Lastly, I highly recommend that you use a high-quality after-market power cord. I used PS Audio's wonderful PerfectWave AC 12 power cable to excellent effect, leaving the Audionet cable in the box.

Audionet WATT Integrated Amplifier

Did I happen to mention that build quality was unequivocally first-rate? Please check out the Audionet website (HERE) for additional design details.

The Sound of Silence

More than any audio component in my immediate or distant experience, the WATT appears to have little to no intrinsic sound of its own. At first blush, the absence of any easily discernible sonic footprint proved a bit disarming. Why? The answer is simple. With most components, even some very expensive gear, one expects, and indeed hears quite easily, colorations and distortions of various sorts, however slight. A dash of added warmth and gentle bit of frequency contouring here; a touch of mid-bass leanness, or by way of contrast, purple ripeness over there; a slightly rolled-off top, or a top-end that comes across as ever so slightly explicit, forward, and "whitish". Take your pick!

Invariably some such coloration (or combination of colorations) will rear its sonic head (whether ugly or euphonically pleasant), making it, and more importantly the component, more "visible" sonically. Stated another way, whatever their aesthetic value, these genetic markers tend to catch our ears and allow us to surmise, sometimes quickly, sometimes not, the basic sonic signature of a given component.

Not so the WATT. Lacking any readily discernible sonic tail of its own, the WATT makes it damn difficult to sort out any distinct identifying markers. In this sense, the unit functions as a nearly perfect "what goes in comes out" signal amplifier. This absence of distortion-based colorations, and the sense of immediacy and clarity that accompanies this colorlessness, no doubt stems from Audionet's use of magnetically and capacitively optimized circuits and supporting devices, these coupled to extremely short signal paths.

The WATT certainly sounds as if designed around the chimerical "straight wire with gain" ideal. It takes a while to appreciate, but this lack of overt coloration means that one can focus entirely on the intrinsic sound of the recording, the speakers, the other components in one's system, and, of course, the listening room, but not the amp.         

In this sense, the sound of the WATT is the sound of the listening room itself!

Audionet WATT Integrated Amplifier

But, my goodness, what a sound this little number makes, or more accurately, allows your source components, cables, speakers and listening room to make. From the stillest, calmest, blackest of backgrounds, music erupts into the listening space with alarming immediacy and vividness. Classical works, from modern string quartets to symphonic blockbusters, pressurized my small listening room with commanding authority.         

On something as steely, shrill, craggily, and atonally violent as Schoenberg's String Trio (Schoenberg: String Trio, Op. 45 [Naxos]), the WATT reproduces with remarkable fidelity the intimate immediacy and naturalness of this totally digital recording, with each instrument occupying its own pocket of ambient air. The result is some of the most realistic sound-staging and imaging I have heard, assuming, of course, that this information is embedded in the recording, and that your speakers (primarily the Von Schweikert UniField 2 Mk IIIs I reviewed in Issue 93 HERE) and listening room can reproduce music with this level of ambient resolution (mine can).

With large-scale works, the WATT retains its reference-caliber immediacy, but usefully adds massive doses of dynamic swagger, control, and dramatic scaling to the mix. On recordings demanding this heightened degree of power, impact, and gravitas, Bernstein's sensitive reading of Mahler's magisterial fourth, for example (Mahler: Symphony No. 4 in G Major [Sony/Columbia]), one has the real sense that you are sitting in a concert hall (or at least at the Manhattan Center recording studios where this performance was recorded).

In this respect, the WATT lives up to Audionet's well-deserved reputation for maximizing soundstage width, depth, and height perspectives, while simultaneously outlining individual instruments, instrumental sections, and voices with eerie precision, layering, and focus. It's almost as if the WATT is magically directing the speakers and the listening room to grow or diminish in size and scale to accommodate the demands of whatever recording is playing.

Tonal and timbral subtleties are equally well served. The little Audionet captures the delicate pizzicato of the strings, the starkly dissonant harmonies, and the relentless undercurrent of angst and dread that typifies the Schoenberg String Trio to near perfection. Timbral signatures stand in sharp contrast to one another, making it all too easy to distinguish the violin from the viola, for example. The amp also reproduces the full spectrum of tonal colors, meaning that instruments sound more like they do in the concert hall setting than one is perhaps used to hearing at home.

Overall, the WATT sounds remarkably real, and of a piece musically. Highs soar to infinity, but without the subtle streaks of fine grain one often hears with solid state gear. Upper frequency brightness has been banished to the ether. The midrange sounds palpably real, meaty, and tactile, but also quick, transparent, and completely neutral. Voices retain the naturalness and fullness they do in real life, while difficult-to-reproduce instruments like solo piano, acoustic bass, oboe, and bassoon bloom, bellow, squeak, howl, and grumble just as they do in the concert hall.

The WATT's shear palpability and tactility might lead some listeners to opine that Audionet somehow managed to sneak a pair of tiny valves into the amp's input stage when no one was looking. Indeed, there were moments when I thought I was listening to a modern tube super-amp (think recent vintage VAC, Audio Research, or VTL gear, not classic Conrad Johnson or recent Prima Luna gear), not a state-of-the-art all solid state integrated.

Alas, this baby has a heart of pure silicon (and a voice anything but).

The WATT blooms with the same airy effusiveness that I heard in Greg's palatial listening room a few months back (meaning it blooms with an almost tube-like grace, naturalness, and openness), along with the same smoothness of presentation and liquid flow I hear with the Audionet separates (and once again, great tubed gear). But, and this is a big but, the high-current WATT also delivers the kind of marmoreal bass authority, timbral precision down low, and overall low-end impact that few if any tube amps, even the high-powered variety, can ever hope to.

It goes without saying that the WATT runs as quietly as pharaoh's tomb and feels as cool to the touch as the proverbial cucumber. 

Summary Judgments

Whether this is the amp for you depends on three main criteria. First, you need the scratch to play in this league. Tricked out with its optional phono stage, the WATT approaches the $20K price threshold, beaucoup cash for any component, not to mention a lowly integrated amp. Whether its build and sound-quality justify the steep tariff depends on what you want in a component of this type, and what sonic expectations you bring to the table.

I will say this unequivocally: when compared to the three-times more expensive Audionet separates I heard at Casa Weaver, I cannot say that those amps clobber the WATT outright. They simply don't. Yes, they play a bit louder, stage a bit wider, scale a bit higher, and bloom a bit more airily, but that's about it, friend. In all other respects, the little WATT nips annoyingly close at the heels of its costlier brethren.     

Second, you need truly outstanding cables to make this baby sing. I used interconnects and speaker cables in the $3-4K range, not stratospherically expensive by any means, but hardly cheap. Lower cost cables sounded fine, but not as resolved, transparent, and refined as the pricier wires. If you want to maximize what this amp can do, please don't skimp on cabling.

Third, make sure your source components are up to the task of feeding an amp of this caliber. Through the WATT, lesser components, and lesser recordings for that matter, sound like what they are—sonic also rans. Again, it goes without saying that the WATT is extremely transparent to sources, recordings, and just about any other sonic metric you care to name. It reveals with startling resolve the sonic differences between, say, the tonally resplendent and spatially holographic Bakoon DAC-21 on the one hand, and the more muscular and slightly coarser, chunkier sounding Cambridge Azur 851 DAC on the other.

Phono stages also have nowhere to hide. The WATT lays bare the upbeat, peppermint-y vividness and sheer naturalness of Ron Sutherland's staggeringly good 20/20 phono preamp, while unearthing as skillfully as any Manhattan psychotherapist the ripe, rich textures, brooding sonorities, and subtle darkness of the Parasound JC 3+ phono preamp (especially when driven by the Zu Audio Zu/Denon DL-103 Mk. II phono cartridge).     

After a little more than a month, the only sonic markers I could detect were (perhaps) a gentle kiss of sweetness up top, and (perhaps again) the tiniest slice of leanness in the mid-bass region. Of course, it's entirely possible that these qualities belong to other actors (the treble sweetness to the phono stage and cartridge; the mid-bass leanness—I don't really like that term because it isn't entirely accurate, but I am at a complete loss to find any other descriptor that works—to the Cambridge DAC).

Of this I am certain: whether one can lay these very discreet markers at the feet of the WATT or other components in the system, the amp has the sheer resolving power to allow keen listeners to sort these issues out over time. 

On balance, I can't imagine any sensitive listener not falling madly in love with this highly entertaining, shockingly revealing Bavarian middleweight. The WATT swings with the authority of a heavyweight bruiser, dances with the precision and control of a prima ballerina, and blooms with the electrifying vividness of the best valve amps.

Whether you can afford to take the little Audionet home is something you, your significant other, and your banker will have to decide. But, if you have the scratch, own musically revealing source components, cables, and speakers (or plan on buying same), and have been consigned to life in a small or medium-sized listening room, give the WATT a spin.

You won't regret the ride!

If I could afford the cost of entry

Zustand:

Gebraucht

Gewicht:

25,00 KG

Mindestabnahme:

1 Einheit

Maximaler Kauf:

1 Einheit

Versand:

An der Kasse berechnet

Top mit Originalverpackung.

Ein Besitzer von neu, nur 6 Monate alt.

UVP 18000 £

  Für jeden, der sich die Zeit nimmt, zuzuhören, und ich meine wirklich zuzuhören, war und ist es überdeutlich (sicherlich für mich und die anderen Rezensenten, die ich erwähnt habe), dass das, was wir hier haben, Solid-State-Elektronik ist, die nahtlos alles vereint, was Solid-State-Anhänger bewundern dieser Rasse (das Fehlen von Röhrenrauschen, marmorierter Basswiedergabe, himmelhohe Erweiterung der oberen Oktave, hervorragende Neutralität und Einschwinggeschwindigkeit) mit vielen der Tugenden, die wir routinemäßig mit den besten Röhrengeräten in Verbindung bringen (Luft, Flüssigkeit, Klangfülle, Überlegenheit). musikalischer Fluss und dieser subtile Hauch von Umgebungswärme und Natürlichkeit, der das Hören der Besten dieser Rasse so verdammt viel Spaß macht).

Die Audionet-Elektronik argumentiert mit durchschlagender Autorität, dass diese Klangmetriken weder ausschließlich für einen der beiden Verstärkertypen gelten noch über eine erfolgreiche Verschmelzung durch erfahrene Designer hinausgehen.

Die Veröffentlichung der neuen Elektronik der Scientist-Serie, zu der der integrierte WATT-Verstärker gehört, der Gegenstand dieser Vorschau/Rezension, verspricht, die Hackordnung von High-End-Über-Verstärkern noch weiter neu zu kalibrieren. Unser eigener Greg Weaver hat mir wiederholt seine völlige Unfähigkeit mitgeteilt, die tektonischen klanglichen Fortschritte, die Audionets neue Stern-Linestage- und Heisenberg-Monoblock-Verstärker in seinem System geliefert haben, genau in Worte zu fassen.

In vielerlei Hinsicht befinde ich mich im selben Boot, wenn es darum geht, mit dem WATT zu beschreiben, was ich höre, und was ebenso wichtig ist, was ich nicht höre. Aber einschätzen und urteilen werde ich, zumindest nach bestem Wissen und Gewissen.

Einundfünfzig Pfund Sonic Kick-Ass

Jep! Der WATT wiegt satte 51 Pfund und scheint aus einem massiven Block aus Flugzeugaluminium (oder "Aluminium", wenn Sie es vorziehen) gehauen zu sein. Die einzigen sichtbaren Schrauben, die ich finden konnte, sind diejenigen, die die Rückwand an den internen Strukturelementen des Verstärkers befestigen.

Audionet WATT Vollverstärker

Die Verarbeitungsqualität ist außergewöhnlich und dem hohen Tarif angemessen. Die wunderschön geformte und beeindruckend dicke Frontplatte fühlt sich seidenweich und dennoch beruhigend kräftig und substanziell an. Audionet hat das WATT eindeutig mit einem scharfen Blick auf die Reduzierung von Chassis- und internen Komponentenvibrationen entwickelt.

Ein einzelner großer runder Knopf auf der Vorderseite, der sich unter einem informativen Anzeigefenster befindet, steuert die Lautstärkeeinstellungen. Das Anzeigefeld hebt den gewählten Lautstärkepegel, die gewählte Quelle hervor und kann letztere benennen, wenn man dies wünscht. Die einzigen anderen Bedienelemente, einschließlich des Eingangswahlschalters und des Einschalt-/Standby-Schalters, sind Soft-Touch-Tasten, die die untere rechte Ecke des WATT schmücken (wenn der Hörer auf das Gerät blickt). Eine klobige Aluminium-Fernbedienung regelt die Lautstärke, wählt Eingänge aus und schaltet das Gerät in den Standby-Modus und aus dem Standby-Modus. Minimalistisch und elegant, es funktioniert wie ein Zauber.

Vier Quelleneingänge bieten sinnvolle, aber kaum zeitgemäße Anschlussmöglichkeiten. Benutzer können sich für eine interne Phonostufe entscheiden, die Eingang 4 kannibalisiert. Verstärkungs- und Kassettenladeoptionen werden über die vorderen Steuertasten aufgerufen. Eingang 1 akzeptiert symmetrische Anschlüsse, während die Eingänge 2 und 3 für Single-Ended-Quellen bestimmt sind. Das Testgerät wurde mit installiertem optionalem Phonomodul geliefert.

Audionet WATT Vollverstärker

Lautsprecheranschlüsse verwenden überlegene Furutech-Rhodiumanschlüsse. Die Lautsprecheranschlüsse sind extrem gut gebaut und weit genug voneinander entfernt, um die Verwendung von dicken Kabeln mit kräftigen Abschlüssen zu ermöglichen. Die RCA-Eingänge hatten etwas Nachgiebigkeit, was darauf hindeutet, dass sie möglicherweise mit den Verstärkerplatinen sympathisch schweben, um durch Vibrationen verursachtes Biegen zu zerstreuen. Abschließend empfehle ich Ihnen dringend, ein hochwertiges After-Market-Netzkabel zu verwenden. Ich habe das wunderbare PerfectWave AC 12-Netzkabel von PS Audio mit hervorragender Wirkung verwendet und das Audionet-Kabel in der Box gelassen.

Audionet WATT Vollverstärker

Habe ich zufällig erwähnt, dass die Verarbeitungsqualität eindeutig erstklassig ist? Weitere Designdetails finden Sie auf der Audionet-Website (HIER).

Der Klang der Stille

Mehr als jede Audiokomponente in meiner unmittelbaren oder entfernten Erfahrung scheint das WATT wenig bis gar keinen eigenen Klang zu haben. Auf den ersten Blick erwies sich das Fehlen eines leicht erkennbaren akustischen Fußabdrucks als etwas entwaffnend. Warum? Die Antwort ist einfach. Bei den meisten Komponenten, sogar bei einigen sehr teuren Geräten, erwartet und hört man auch leicht Verfärbungen und Verzerrungen verschiedener Art, seien sie noch so gering. Eine Prise zusätzliche Wärme und ein sanftes Stück Frequenzkonturierung hier; ein Hauch von Mid-Bass-Magerkeit oder im Gegensatz dazu lila Reife dort drüben; ein leicht abgerolltes Top oder ein Top-End, das so leicht explizit, vorwärts und "weißlich" wirkt. Treffen Sie Ihre Wahl!

Ausnahmslos wird eine solche Färbung (oder Kombination von Färbungen) ihren Schallkopf erheben (ob hässlich oder euphonisch angenehm), wodurch sie und, was noch wichtiger ist, die Komponente klanglich „sichtbarer“ wird. Anders ausgedrückt neigen diese genetischen Marker ungeachtet ihres ästhetischen Werts dazu, unsere Ohren zu erregen und uns zu erlauben, manchmal schnell, manchmal nicht, die grundlegende Klangsignatur einer bestimmten Komponente zu erahnen.

Nicht so das WATT. Ohne eine leicht erkennbare eigene Schallfahne macht es das WATT verdammt schwierig, eindeutige Identifizierungsmerkmale auszusortieren. In diesem Sinne fungiert das Gerät als nahezu perfekter „What goes in come out“-Signalverstärker. Dieses Fehlen verzerrungsbasierter Färbungen und das Gefühl von Unmittelbarkeit und Klarheit, das diese Farblosigkeit begleitet, rührt zweifellos von Audionets Verwendung von magnetisch und kapazitiv optimierten Schaltkreisen und unterstützenden Geräten her, die an extrem kurze Signalwege gekoppelt sind.

Das WATT klingt sicherlich so, als wäre es um das chimäre Ideal „gerader Draht mit Verstärkung“ herum konstruiert. Es dauert eine Weile, bis man es versteht, aber dieser Mangel an offensichtlicher Färbung bedeutet, dass man sich ganz auf den eigentlichen Klang der Aufnahme, die Lautsprecher, die anderen Komponenten in seinem System und natürlich den Hörraum konzentrieren kann, aber nicht auf den Verstärker .

In diesem Sinne ist der Klang des WATT der Klang des Hörraums selbst!

Audionet WATT Vollverstärker

Aber, meine Güte, was für einen Sound diese kleine Nummer macht, oder genauer gesagt, Ihre Quellkomponenten, Kabel, Lautsprecher und Ihren Hörraum machen lässt. Aus dem stillsten, ruhigsten, schwärzesten aller Hintergründe bricht Musik mit alarmierender Unmittelbarkeit und Lebendigkeit in den Hörraum. Klassische Werke, von modernen Streichquartetten bis hin zu symphonischen Blockbustern, setzten meinen kleinen Hörraum mit überwältigender Autorität unter Druck.

Auf etwas so Stählernem, Schrillem, Schroffem und atonal Gewalttätigem wie Schönbergs Streichtrio (Schoenberg: String Trio, Op. 45 [Naxos]) reproduziert das WATT mit bemerkenswerter Genauigkeit die intime Unmittelbarkeit und Natürlichkeit dieser vollständig digitalen Aufnahme mit jedem Instrument eine eigene Umgebungslufttasche einnehmen. Das Ergebnis ist eine der realistischsten Klanginszenierungen und Abbildungen, die ich je gehört habe, vorausgesetzt natürlich, dass diese Informationen in die Aufnahme eingebettet sind und dass Ihre Lautsprecher (hauptsächlich die Von Schweikert UniField 2 Mk IIIs, die ich in Ausgabe 93 HIER besprochen habe ) und Hörraum kann Musik mit dieser Umgebungsauflösung wiedergeben (meiner kann).

Bei groß angelegten Werken behält das WATT seine Referenzkaliber-Unmittelbarkeit bei, fügt dem Mix jedoch sinnvollerweise massive Dosen an dynamischem Stolz, Kontrolle und dramatischer Skalierung hinzu. Bei Aufnahmen, die dieses erhöhte Maß an Kraft, Wucht und Ernsthaftigkeit erfordern, beispielsweise Bernsteins feinfühliges Lesen von Mahlers meisterhafter Quart (Mahler: Sinfonie Nr. 4 in G-Dur [Sony/Columbia]), hat man das echte Gefühl, dass man sitzt in einem Konzertsaal (oder zumindest in den Aufnahmestudios im Manhattan Center, wo diese Aufführung aufgenommen wurde).

In dieser Hinsicht wird das WATT Audionets wohlverdientem Ruf gerecht, die Breite, Tiefe und Höhe der Klangbühne zu maximieren und gleichzeitig einzelne Instrumente, Instrumentenabschnitte und Stimmen mit unheimlicher Präzision, Schichtung und Fokus zu umreißen. Es ist fast so, als würde das WATT die Lautsprecher und den Hörraum auf magische Weise anweisen, Größe und Umfang zu vergrößern oder zu verkleinern, um den Anforderungen der gerade wiedergegebenen Aufnahme gerecht zu werden.

Klangliche und klangliche Feinheiten werden gleichermaßen gut bedient. Das kleine Audionet fängt das zarte Pizzicato der Streicher, die stark dissonanten Harmonien und den unerbittlichen Unterton von Angst und Schrecken, der das Schönberg-Streichtrio auszeichnet, nahezu perfekt ein. Die klanglichen Signaturen stehen in scharfem Kontrast zueinander, sodass beispielsweise die Geige nur allzu leicht von der Bratsche unterschieden werden kann. Zudem gibt der Amp das volle Spektrum an Klangfarben wieder, sodass Instrumente eher wie im Konzertsaal klingen, als man es vielleicht zu Hause gewohnt ist.

Insgesamt klingt das WATT bemerkenswert echt und musikalisch wie aus einem Guss. Die Höhen steigen ins Unendliche, aber ohne die subtilen Streifen feiner Körnung, die man oft mit Solid-State-Geräten hört. Die Helligkeit der oberen Frequenzen wurde in den Äther verbannt. Der Mitteltonbereich klingt fühlbar echt, fleischig und taktil, aber auch schnell, transparent und völlig neutral. Stimmen behalten ihre Natürlichkeit und Fülle wie im wirklichen Leben, während schwierig zu reproduzierende Instrumente wie Soloklavier, Akustikbass, Oboe und Fagott genauso erblühen, brüllen, quietschen, heulen und grummeln wie im Konzertsaal.

Die deutliche Fühlbarkeit und Taktilität des WATT könnte einige Zuhörer zu der Meinung verleiten, Audionet habe es irgendwie geschafft, ein Paar winziger Röhren in die Eingangsstufe des Verstärkers zu schleichen, als niemand hinsah. In der Tat gab es Momente, in denen ich dachte, ich höre einen modernen Röhren-Superverstärker (denken Sie an die neuesten Vintage-Geräte von VAC, Audio Research oder VTL, nicht an klassische Conrad Johnson- oder aktuelle Prima Luna-Geräte), nicht an einen State-of-the- art all solid state integriert.

Leider hat dieses Baby ein Herz aus reinem Silizium (und alles andere als eine Stimme).

Das WATT blüht mit der gleichen luftigen Überschwänglichkeit, die ich vor ein paar Monaten in Gregs palastartigem Hörraum gehört habe (was bedeutet, dass es mit einer fast röhrenartigen Anmut, Natürlichkeit und Offenheit blüht), zusammen mit der gleichen Geschmeidigkeit der Präsentation und des Flüssigkeitsflusses, die ich höre mit dem Audionet trennt (und wieder tolle Röhrengeräte). Aber, und das ist ein großes Aber, der High-Current-WATT liefert auch die Art von marmorierter Bassautorität, timbraler Präzision bis in die Tiefe und insgesamt eine Wirkung im unteren Bereich, die nur wenige Röhrenverstärker, selbst die High-Power-Variante, jemals erreichen können hoffen.

Selbstverständlich läuft das WATT so leise wie das Grab des Pharaos und fühlt sich so kühl an wie die sprichwörtliche Gurke.

Zusammenfassende Urteile

Ob dies der richtige Verstärker für Sie ist, hängt von drei Hauptkriterien ab. Erstens braucht man den Scratch, um in dieser Liga mitzuspielen. Ausgetrickst mit seiner optionalen Phonostufe nähert sich der WATT der Preisschwelle von 20.000 $, ein schöner Preis für jede Komponente, ganz zu schweigen von einem niedrig integrierten Verstärker. Ob seine Verarbeitung und Klangqualität den hohen Preis rechtfertigen, hängt davon ab, was Sie von einer Komponente dieses Typs erwarten und welche klanglichen Erwartungen Sie mitbringen.

Ich sage es ganz klar: Im Vergleich zu den dreimal teureren Audionet-Separaten, die ich bei Casa Weaver gehört habe, kann ich nicht sagen, dass diese Verstärker das WATT völlig verderben. Sie tun es einfach nicht. Ja, sie spielen ein bisschen lauter, inszenieren ein bisschen breiter, skalieren ein bisschen höher und blühen ein bisschen luftiger, aber das war es auch schon, Freund. Ansonsten drängt sich das kleine WATT seinen teureren Brüdern ärgerlich auf den Fersen.

Zweitens brauchen Sie wirklich hervorragende Kabel, um dieses Baby zum Singen zu bringen. Ich habe Interconnect- und Lautsprecherkabel im Bereich von 3.000 bis 4.000 $ verwendet, keineswegs stratosphärisch teuer, aber kaum billig. Kostengünstigere Kabel klangen gut, aber nicht so aufgelöst, transparent und raffiniert wie die teureren Kabel. Wenn Sie die Leistung dieses Verstärkers maximieren möchten, sparen Sie bitte nicht an der Verkabelung.

Stellen Sie drittens sicher, dass Ihre Quellenkomponenten der Aufgabe gewachsen sind, einen Verstärker dieses Kalibers zu speisen. Durch das WATT klingen weniger Komponenten und weniger Aufnahmen für diese Angelegenheit so, wie sie sind – auch Sonic läuft. Auch hier versteht es sich von selbst, dass das WATT für Quellen, Aufnahmen und so ziemlich jede andere Klangmetrik, die Sie nennen möchten, äußerst transparent ist. Er offenbart mit verblüffender Entschlossenheit die klanglichen Unterschiede zwischen beispielsweise dem tonal glänzenden und räumlich holografischen Bakoon DAC-21 einerseits und dem muskulöseren und etwas gröber klingenden Cambridge Azur 851 DAC andererseits.

Auch Phono-Vorstufen brauchen sich nicht zu verstecken. Der WATT legt die peppige, pfeffrig-minzige Lebendigkeit und schiere Natürlichkeit von Ron Sutherlands umwerfend gutem 20/20-Phonovorverstärker offen, während er so gekonnt wie jeder Manhattan-Psychotherapeut die reifen, reichen Texturen, grüblerischen Klänge und die subtile Dunkelheit des Parasound JC 3 zum Vorschein bringt + Phono-Vorverstärker (insbesondere bei Betrieb mit Zu Audio Zu/Denon DL-103 Mk. II Phono-Tonabnehmer).

Nach etwas mehr als einem Monat waren die einzigen klanglichen Merkmale, die ich erkennen konnte, (vielleicht) ein sanfter Kuss von Süße oben und (vielleicht wieder) das kleinste Stück Magerkeit im mittleren Bassbereich. Natürlich ist es durchaus möglich, dass diese Qualitäten zu anderen Akteuren gehören (die Süße der Höhen für die Phonostufe und den Tonabnehmer; die Magerkeit der mittleren Bässe – ich mag diesen Begriff nicht wirklich, weil er nicht ganz genau ist, aber ich bin dabei ein völliger Verlust, einen anderen Deskriptor zu finden, der funktioniert – für den Cambridge DAC).

Da bin ich mir sicher: Ob man diese sehr diskreten Markierungen dem WATT oder anderen Komponenten im System zu Füßen legen kann, der Verstärker hat die schiere Auflösungskraft, um es eifrigen Zuhörern zu ermöglichen, diese Probleme im Laufe der Zeit zu lösen.

Alles in allem kann ich mir keinen sensiblen Zuhörer vorstellen, der sich nicht unsterblich in diesen höchst unterhaltsamen, erschreckend freizügigen bayerischen Mittelgewichtler verliebt. Der WATT swingt mit der Autorität eines Schwergewichts-Bruisers, tanzt mit der Präzision und Kontrolle einer Primaballerina und blüht mit der elektrisierenden Lebendigkeit der besten Röhrenverstärker auf.

Ob Sie es sich leisten können, das kleine Audionet mit nach Hause zu nehmen, müssen Sie, Ihr Lebensgefährte und Ihr Banker entscheiden. Aber wenn Sie den Kratzer haben, musikalisch aufschlussreiche Quellkomponenten, Kabel und Lautsprecher besitzen (oder planen, solche zu kaufen) und in einem kleinen oder mittelgroßen Hörraum zum Leben erweckt wurden, geben Sie dem WATT eine Drehung.

Sie werden die Fahrt nicht bereuen!

Wenn ich mir die Eintrittskosten leisten könnte

Durum:

Kullanılmış

Ağırlık:

25.00 KG

Minimum Satın Alma:

1 ünite

Maksimum Satın Alma:

1 ünite

Nakliye:

Ödeme Sırasında Hesaplanan

Orijinal ambalajıyla harika.

Bir sahibi yeni, sadece 6 aylık.

RP £ 18000

  Dinlemek için zaman ayıran ve gerçekten dinlemeyi kasteden herkes için, burada sahip olduğumuz şeyin, katı hal adanmışlarının hayran olduğu her şeyi sorunsuz bir şekilde birleştiren katı hal elektroniği olduğu son derece açıktı ve açıkça görülüyor (kesinlikle ben ve bahsettiğim diğer eleştirmenler için) Bu cins (tüp tıslamasının yokluğu, marmoreal bas tepkisi, çok yüksek üst oktav uzantısı, üstün nötrlük ve geçici hız), rutin olarak en iyi tüplü teçhizatla ilişkilendirdiğimiz birçok erdemle (hava, likidite, ton zenginliği, üstün müzik akışı ve bu türün en iyilerini dinlemeyi çok eğlenceli kılan ortam sıcaklığının ve doğallığının o ince halesi).

Audionet elektroniği, bu sonik ölçümlerin ne her iki tür amplifikatöre tamamen özel ne de yetenekli tasarımcılar tarafından başarılı bir şekilde birleştirilmesinin ötesinde, yankılanan bir otorite ile tartışıyor.

Bu önizleme/incelemenin konusu olan WATT entegre amfinin bir parçası olduğu yeni Scientist Serisi elektroniğin piyasaya sürülmesi, üst düzey über amfi hiyerarşisini daha da ileriye taşımayı vaat ediyor. Kendi Greg Weaver'ımız, Audionet'in yeni Stern hattı ve Heisenberg Monoblock amfilerinin sisteminde sunduğu tektonik sonik ilerlemeleri kelimelerle doğru bir şekilde yakalayamadığı konusunda benimle defalarca paylaştı.

Pek çok yönden, WATT ile işittiklerimi ve bir o kadar da önemlisi duymadıklarımı tarif etme konusunda kendimi aynı gemide buluyorum. Ama en azından sınırlı yeteneklerimin en iyisine göre değerlendirip yargılayacağım.

Elli Bir Pound Sonic Kick-Ass

Evet! WATT 51 pound ağırlığında ve uçak sınıfı alüminyumdan (veya tercih ederseniz "alüminyumdan") sağlam bir bloktan kesilmiş gibi görünüyor. Bulabildiğim tek görünür vidalar, arka paneli amfinin dahili yapısal elemanlarına tutturan vidalar.

Audionet WATT Entegre Amplifikatör

Yapı kalitesi olağanüstü ve katı tarife ile orantılı. Muhteşem bir şekilde şekillendirilmiş ve etkileyici bir şekilde kalın yüz plakası, ipeksi pürüzsüzlükte ancak güven verici bir şekilde etli ve dokunuş için önemli. Audionet, WATT'ı şasi ve dahili bileşen titreşimlerini azaltmaya yönelik keskin bir gözle tasarlamıştır.

Ön paneldeki tek bir büyük yuvarlak düğme, bilgilendirici bir ekran penceresinin altında bulunur ve ses ayarlarını kontrol eder. Görüntü paneli, seçilen ses seviyesini, seçilen kaynağı ve istenirse ikincisini adlandırmayı vurgular. Giriş seçici ve açma/bekleme anahtarı dahil olmak üzere diğer kontroller, WATT'ın sağ alt köşesini süsleyen (dinleyici üniteye baktığında) yumuşak dokunuşlu düğmelerdir. Büyük bir alüminyum uzaktan kumanda sesi ayarlar, girişleri seçer ve birimi bekleme moduna alır ve çıkarır. Minimalist ve şık, cazibe gibi çalışır.

Dört kaynak girişi, makul ancak son teknolojiye sahip olmayan bağlantı seçenekleri sunar. Kullanıcılar, giriş 4'ü yamyamlaştıracak dahili bir fono aşamasını seçebilirler. Kazanç ve kartuş yükleme seçeneklerine ön kontrol düğmeleri kullanılarak erişilir. Giriş 1, tek uçlu kaynaklara ayrılmış giriş 2 ve 3 ile dengeli konektörleri kabul eder. İnceleme örneği, isteğe bağlı fono modülü takılı olarak geldi.

Audionet WATT Entegre Amplifikatör

Hoparlör konektörleri, üstün Furutech rodyum terminallerini kullanır. Hoparlör terminalleri son derece iyi inşa edilmiş ve kalın uçlu kalın kabloların kullanımına izin verecek kadar yeterince aralıklı. RCA girişleri, titreşimden kaynaklanan esnemeyi dağıtmak için amfi devre kartlarıyla sempatik bir şekilde yüzdüklerini düşündüren bir miktar verim verdi. Son olarak, yüksek kaliteli bir satış sonrası güç kablosu kullanmanızı önemle tavsiye ederim. Mükemmel etki için PS Audio'nun harika PerfectWave AC 12 güç kablosunu kullandım ve Audionet kablosunu kutuda bıraktım.

Audionet WATT Entegre Amplifikatör

Yapım kalitesinin kesinlikle birinci sınıf olduğundan bahsetmiş miydim? Ek tasarım detayları için lütfen Audionet web sitesine (BURADAN) bakın.

Sessizliğin sesi

Yakın veya uzak deneyimimdeki herhangi bir ses bileşeninden daha fazla, WATT'ın kendine özgü sesi çok az veya hiç yok gibi görünüyor. İlk bakışta, kolayca fark edilebilen herhangi bir sonik ayak izinin olmaması biraz etkisiz hale geldi. Neden? Niye? Cevap basit. Çoğu bileşende, hatta bazı çok pahalı donanımlarda bile, ne kadar hafif olursa olsun, çeşitli türden renklenmeler ve bozulmalar beklenir ve gerçekten de kolayca duyulur. Burada bir tutam ek sıcaklık ve nazik bir frekans konturu; bir orta bas zayıflığı dokunuşu veya zıtlık olarak, oradaki mor olgunluk; biraz yuvarlanmış bir üst kısım veya her zamanki gibi biraz açık, ileri ve "beyazımsı" görünen bir üst uç. İstediğini al!

Her zaman bu tür bazı renklendirmeler (veya renklendirmelerin kombinasyonu), ses kafasını (ister çirkin ister euphonically hoş) yükseltecek ve onu ve daha da önemlisi bileşeni ses açısından daha "görünür" hale getirecektir. Başka bir deyişle, estetik değerleri ne olursa olsun, bu genetik belirteçler kulağımıza takılır ve belirli bir bileşenin temel sonik imzasını bazen hızlı bazen hızlı bir şekilde tahmin etmemize izin verir.

WATT öyle değil. Kendine ait kolayca fark edilebilen bir sonik kuyruktan yoksun olan WATT, herhangi bir belirgin tanımlayıcı işaretleyiciyi ayırmayı son derece zorlaştırır. Bu anlamda ünite mükemmele yakın bir "ne girerse çıkar" sinyal yükselticisi olarak işlev görür. Bozulmaya dayalı renklenmelerin olmaması ve bu renksizliğe eşlik eden yakınlık ve netlik duygusu, hiç şüphesiz Audionet'in son derece kısa sinyal yollarıyla birleşen manyetik ve kapasitif olarak optimize edilmiş devreler ve destekleyici cihazlar kullanmasından kaynaklanmaktadır.

WATT, kesinlikle "kazançlı düz kablo" ideali etrafında tasarlanmış gibi geliyor. Bunu anlamak biraz zaman alıyor, ancak bu açık renklendirme eksikliği, kişinin tamamen kaydın kendine özgü sesine, hoparlörlere, sistemindeki diğer bileşenlere ve tabii ki dinleme odasına odaklanabileceği, ancak amfiye odaklanamayacağı anlamına gelir. .

Bu anlamda WATT'ın sesi dinleme odasının sesidir!

Audionet WATT Entegre Amplifikatör

Ama aman tanrım, bu küçük sayının çıkardığı ses, daha doğrusu kaynak bileşenlerinizin, kablolarınızın, hoparlörlerinizin ve dinleme odanızın yapmasına izin veriyor. Müzik, en sessiz, en sakin, en karanlık arka planlardan ürkütücü yakınlık ve canlılıkla dinleme alanına fışkırır. Modern yaylı dörtlülerden senfonik gişe rekorları kıranlara kadar klasik eserler, küçük dinleme odamı komuta eden bir otorite ile baskı altına aldı.

Schoenberg'in String Trio'su (Schoenberg: String Trio, Op. 45 [Naxos]) gibi sert, tiz, sarp ve atonal şiddette bir şeyde WATT, her enstrümanla bu tamamen dijital kaydın samimi yakınlığını ve doğallığını olağanüstü bir sadakatle yeniden üretir. kendi ortam havası cebini işgal ediyor. Sonuç, duyduğum en gerçekçi ses sahneleme ve görüntülemelerden bazılarıydı, elbette, bu bilgilerin kayıtta gömülü olduğunu ve hoparlörlerinizin (öncelikle 93. Sayıda incelediğim Von Schweikert UniField 2 Mk III'ler BURADA) ) ve dinleme odası, bu düzeyde ortam çözünürlüğü ile müzik üretebilir (benimki olabilir).

Büyük ölçekli çalışmalarda WATT, referans kalibre yakınlığını korur, ancak karışıma büyük dozlarda dinamik hava, kontrol ve dramatik ölçeklendirme ekler. Bu yüksek derecede güç, etki ve ağırbaşlılık gerektiren kayıtlarda, örneğin, Bernstein'ın Mahler'in hakim dördüncüsüne ilişkin hassas okuması (Mahler: Sol Majör Senfoni No. 4 [Sony/Columbia]), insan gerçekten oturuyormuş hissine kapılır. bir konser salonunda (veya en azından bu performansın kaydedildiği Manhattan Center kayıt stüdyolarında).

Bu açıdan WATT, Audionet'in ses sahnesi genişliğini, derinliğini ve yükseklik perspektiflerini maksimize ederken aynı anda tek tek enstrümanları, enstrümantal bölümleri ve sesleri ürkütücü bir hassasiyet, katmanlama ve odaklama ile özetleme konusunda hak ettiği itibarını yaşıyor. Sanki WATT, çalmakta olan kaydın taleplerini karşılamak için hoparlörleri ve dinleme odasını boyut ve ölçek olarak büyütmek veya küçültmek için sihirli bir şekilde yönlendiriyor.

Tonal ve tınısal incelikler eşit derecede iyi sunulur. Küçük Audionet, yaylıların narin pizzicato'sunu, son derece ahenksiz armonileri ve Schoenberg Yaylı Üçlüsü'nü mükemmele yakın bir şekilde simgeleyen acımasız endişe ve korku akımını yakalar. Timbral imzalar, örneğin kemanı viyoladan ayırt etmeyi çok kolaylaştırarak, birbiriyle keskin bir kontrast oluşturur. Amplifikatör aynı zamanda ton renklerinin tam spektrumunu yeniden üretir, yani enstrümanların evde duymaya alışkın olduğundan çok konser salonu ortamındaki gibi ses çıkarması sağlanır.

Genel olarak, WATT kulağa oldukça gerçekçi ve müzikal olarak bir parça gibi geliyor. Yüksekler sonsuza kadar yükselir, ancak ince tanecikli ince çizgiler olmadan katı hal teçhizatı ile sık sık duyulur. Üst frekans parlaklığı etere sürüldü. Orta kademe hissedilir derecede gerçek, etli ve dokunsal ama aynı zamanda hızlı, şeffaf ve tamamen nötr sesler. Sesler gerçek hayatta olduğu gibi doğallığını ve dolgunluğunu korurken, solo piyano, akustik bas, obua ve fagot gibi yeniden üretilmesi zor enstrümanlar tıpkı konser salonunda olduğu gibi çiçek açar, böğürür, gıcırdar, ulur ve homurdanır.

WATT'ın keskin hissedilebilirliği ve dokunulabilirliği, bazı dinleyicilerin Audionet'in bir şekilde kimsenin bakmadığı bir anda amfinin giriş aşamasına bir çift küçük valf yerleştirmeyi başardığını düşünmelerine yol açabilir. Gerçekten de, modern bir lambalı süper amfi dinlediğimi sandığım anlar oldu (klasik Conrad Johnson veya yeni Prima Luna donanımı değil, son model VAC, Audio Research veya VTL donanımını düşünün), son teknoloji değil. sanat tüm katı hal entegre.

Ne yazık ki, bu bebeğin saf silikondan bir kalbi (ve sesi dışında her şeyi) var.

WATT, birkaç ay önce Greg'in görkemli dinleme odasında duyduğum aynı havadar taşkınlıkla çiçek açıyor (yani neredeyse tüp benzeri bir zarafet, doğallık ve açıklıkla çiçek açıyor) ve duyduğum aynı yumuşak sunum ve sıvı akışıyla birlikte. Audionet ile ayırır (ve bir kez daha harika borulu dişli). Ancak, ve bu büyük bir ama, yüksek akımlı WATT aynı zamanda, çok az lambalı amfinin, hatta yüksek güçlü çeşitlerin bile sunabileceği türden marmoreal bas otoritesi, düşük tonlarda tını hassasiyeti ve genel olarak düşük uç etkisi sunar. umut etmek.

WATT'ın firavunun mezarı kadar sessiz çalıştığını ve dokunulduğunda meşhur salatalık kadar soğuk hissettirdiğini söylemeye gerek yok.

Özet Yargılar

Bunun sizin için amfi olup olmadığı üç ana kritere bağlıdır. İlk olarak, bu ligde oynamak için sıfıra ihtiyacınız var. İsteğe bağlı fono aşamasıyla kandırılan WATT, 20.000 $ fiyat eşiğine yaklaşıyor, düşük entegre bir amfiden bahsetmeye bile gerek yok, herhangi bir bileşen için nakit para. Yapısı ve ses kalitesinin yüksek tarifeyi haklı çıkarıp çıkarmayacağı, bu tür bir bileşende ne istediğinize ve masaya hangi ses beklentilerini getirdiğinize bağlıdır.

Kesin olarak şunu söyleyeceğim: Casa Weaver'da duyduğum üç kat daha pahalı Audionet ayrımlarıyla karşılaştırıldığında, bu amfilerin WATT'ı tamamen bozduğunu söyleyemem. Basitçe yapmazlar. Evet, biraz daha yüksek sesle çalıyorlar, biraz daha geniş sahneliyorlar, biraz daha yüksek ölçekleniyorlar ve biraz daha havadar bir şekilde çiçek açıyorlar, ama hepsi bu kadar dostum. Diğer tüm açılardan, küçük WATT, daha pahalı kardeşlerinin hemen ardından rahatsız edici bir şekilde yaklaşıyor.

İkincisi, bu bebeğin şarkı söylemesini sağlamak için gerçekten olağanüstü kablolara ihtiyacınız var. 3-4K $ aralığında ara bağlantı ve hoparlör kabloları kullandım, hiçbir şekilde stratosferik olarak pahalı değil, ancak pek de ucuz değil. Daha düşük maliyetli kablolar kulağa hoş geliyordu, ancak daha pahalı kablolar kadar çözümlü, şeffaf ve rafine değildi. Bu amfinin yapabileceklerini en üst düzeye çıkarmak istiyorsanız, lütfen kablolamayı gözden kaçırmayın.

Üçüncüsü, kaynak bileşenlerinizin bu kalibrede bir amfiyi besleyebilecek durumda olduğundan emin olun. WATT aracılığıyla, daha az bileşen ve daha az kayıt, oldukları gibi ses verir - sonic de çalışır. Yine, WATT'ın kaynaklara, kayıtlara ve adlandırmak istediğiniz hemen hemen tüm diğer sonik ölçümlere karşı son derece şeffaf olduğunu söylemeye gerek yok. Bir yanda tonal olarak göz alıcı ve uzamsal olarak holografik Bakoon DAC-21 ile diğer yanda daha kaslı ve biraz daha kaba, daha gür sesli Cambridge Azur 851 DAC arasındaki sonik farkları şaşırtıcı bir kararlılıkla ortaya koyuyor.

Fono sahnelerinin de saklanacak yeri yoktur. WATT, Parasound JC 3'ün olgun, zengin dokularını, derin seslerini ve ince karanlığını Manhattan'daki herhangi bir psikoterapist kadar ustaca ortaya çıkarırken, Ron Sutherland'ın şaşırtıcı derecede iyi 20/20 fono ön amfisinin iyimser, nane canlılığını ve katıksız doğallığını açığa çıkarır. + fono preamp (özellikle Zu Audio Zu/Denon DL-103 Mk. II fono kartuş ile sürüldüğünde).

Bir aydan biraz daha uzun bir süre sonra, algılayabildiğim tek sonik işaretler (belki) tepede nazik bir tatlılık öpücüğü ve (belki yine) orta bas bölgesindeki en ince ince dilimdi. Tabii ki, bu niteliklerin başka oyunculara ait olması da tamamen mümkündür (fono aşamasının ve kartuşun tiz tatlılığı; orta bas zayıflığı - bu terimi pek sevmiyorum çünkü tamamen doğru değil, ama ben işe yarayan başka herhangi bir tanımlayıcı bulmak için tam bir kayıp - Cambridge DAC için).

Şundan eminim: İster WATT'ın ister sistemdeki diğer bileşenlerin ayaklarına bu çok gizli işaretler konulsun, amfi, hevesli dinleyicilerin bu sorunları zaman içinde çözmesine izin verecek katıksız çözme gücüne sahiptir.

Her şeyi göz önünde bulundurarak, bu son derece eğlenceli, şaşırtıcı derecede açıklayıcı Bavyera orta sikletine delicesine aşık olmayan duyarlı bir dinleyici hayal edemiyorum. WATT, ağır sıklet bir ezicinin otoritesiyle sallanır, bir prima balerin hassasiyeti ve kontrolüyle dans eder ve en iyi valf amfilerinin heyecan verici canlılığıyla çiçek açar.

Küçük Audionet'i eve götürmeye paranızın yetip yetmeyeceği sizin, eşinizin ve bankacınızın karar vermesi gereken bir şeydir. Ancak, çizikleriniz varsa, müzikal olarak ortaya çıkan kaynak bileşenlere, kablolara ve hoparlörlere sahipseniz (veya bunları satın almayı planlıyorsanız) ve küçük veya orta ölçekli bir dinleme odasında hayata emanet edilmişseniz, WATT'ı bir deneyin.

Sürmekten pişman olmayacaksın!

Giriş ücretini karşılayabilseydim